Każdy chciał mieć zdjęcie od Nasierowskiej. Kobiety, bo wyglądały romantyczniej niż w rzeczywistości, mężczyźni - bo subtelniej. Z jej fotograficznych portretów promieniowała fascynująca siła piękności. W szalonych i twórczych latach sześćdziesiątych i w pełnych propagandy sukcesu latach siedemdziesiątych niezmienne było jedno - na dziesiątkach okładek "Filmu", "Ekranu", "Zwierciadła", "Przekroju" oraz "Kobiety i Życia" zdjęcia twarzy znanych aktorek i aktorów, niemal zawsze opatrzone podpisem "Foto: Zofia Nasierowska". Krytycy podkreślali, że Nasierowska jest zjawiskiem i instytucją, czarodziejką i terapeutką, bo spełnia marzenia kobiet. Po trzydziestu pięciu latach pracy zawodowej, ze względu na chorobę oczu, przestaje robić zdjęcia. Nie poddaje się, jej silny charakter dyktuje wybór zupełnie odmiennego zajęcia: w domu zbudowanym nad mazurskim jeziorem otwiera pensjonat.
Zofia Turowska przedstawia Zofię Nasierowską, "fotografkę boską", jak nazwał Ją Melchior Wańkowicz, artystkę i dokumentalistkę, która z aparatem w ręku potrafiła sprostać zmianom i przeciwnościom, odnieść imponujący sukces zawodowy i jednocześnie harmonijnie ułożyć wspólnotę małżeńską. To ilustrowana opowieść o życiu wielokrotnie spełnionym. Większość z ponad 400 zdjęć i dokumentów, świadectw epoki minionej oraz czasów współczesnych, publikowanych jest po raz pierwszy.
Tadeusz Konwicki: Zofia Nasierowska - to czułe kobiece oko, to legenda polskiej fotografii portretowej. Zosia Nasierowska - to szczególne, słoneczne zjawisko w naszym zgrzebnym peerelowskim życiu.
Zofia Turowska - autorka bestselleru "Agnieszki. Pejzaże z Agnieszką Osiecką" i sagi rodziny Onyszkiewiczów "Gniazdo"; współautorka reportażu-dokumentu o wydarzeniach w Stoczni Gdańskiej w 1980 roku - "Kto tu wpuścił dziennikarzy?", faktograficznych powieści: o łódzkiej Szkole Filmowej "Filmówka" oraz Zespole Filmowym "TOR", biograficznej opowieści Beaty Tyszkiewicz "Nie wszystko na sprzedaż".
.png)
krasn.jpg)
